محلول آب نیم گرم و صابون، بهترین وسیله برای تمیزکردن صندلی های چرمی است.
آب صابون را با پارچه نرمی به آرامی روی چرم بمالید. مواظب باشید لکه های آب صابون روی چرم باقی نماند.
محلول آب نیم گرم و صابون، بهترین وسیله برای تمیزکردن صندلی های چرمی است.
آب صابون را با پارچه نرمی به آرامی روی چرم بمالید. مواظب باشید لکه های آب صابون روی چرم باقی نماند.
چرم ماده ای است که از دباغی پوست خام حیوانات، عمدتاً گاو تولید میشود. چرم ماده ای مهم با استفاده های مختلف میباشد. استفاده اصلی آن در صنعت کفاشی است. چرم به همراه چوب پایه بیشتر فن آوری های باستانی را تشکیل میدادند.
صنعت چرم سازی و صنعت خز ساز (furindustry) صنایع جدا ازهمی هستند که بواسطه اهمیت مواد خامشان از یکدیگر جدا شده ا ند. در صنایع چرم سازی ماده خام محصول جانبی صنعت گوشت میباشد که گوشت داراری ارزش بیشتری از پوست است. در صنعت تولید خزهای حیوانی پوست دارای ارزش بیشتری
بوده و از این رو گوشت محصول جانبی میباشد. در پوست آرائی یا پرکردن پوست حیوانات با کاه و ( Taxidermy) نیز از پوست حیوانات استفاده می شود، اما عموماً سر و قسمتهائی از پشت جهت این منظور استفاده میشوند. البته چرم دارای استفاده های دیگری نیز میباشد.
چرم می تواند بطور عمده به ۲ صورت چرم نیمه نهایی و چرم نهایی مورد استفاده قرار گیرد:
چرم نیمه نهایی شامل پوست گوسفند، بز و چرم دباغی شده است.
پوست این حیوانات پس از مرحله تفکیک، رنگرزی می شوند و دارای ۴ نوع درجه بندی هستند:
درجه۱. AB
درجه۲. C
درجه۳. D1
درجه۴. D2
پس از رنگرزی، پوست به ۳درجه تفکیک می شود.
ایرانیان با پیشینه سه هزار ساله، اولین وقدیمی ترین تولید کنندگان چرم در جهان هستند. آثار باستانی به جا مانده از دوران قبل از میلاد نشان دهنده این است که ایرانیان از حدود 1500 سال قبل از میلاد از پوست برای تهیه لباس، کفش و جنگ افزار استفاده میکردند ولی از 550 سال قبل از میلاد بود که از چرم برای لباس و زره نیز استفاده کردند. وجود واژههایی مانند ادیم، کیمخت، ساغری، تیماج، سختیان در زبان پارسی قبل از اسلام و همچنین وجود واژه های مرتبط با وسایل و ابزار های چرمی مانند سختک، کمربند، انگشتیان، مشک و ... در متون پهلوی نشان دهنده استفاده گسترده از چرم در ایران پیش از اسلام است.